สเปิร์มจากพ่อที่เครียดสามารถนำความเครียดนั้นจากเว็บสล็อตออนไลน์รุ่นหนึ่งไปสู่อีกรุ่นหนึ่งได้ “แต่คำถามหนึ่งที่ไม่ได้รับคำตอบจริงๆ คือ ‘ ประสบการณ์ของพ่อเปลี่ยนแปลงเซลล์สืบพันธุ์ได้อย่างไร’” เจนนิเฟอร์ ชาน นักประสาทวิทยาจากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย กล่าวเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ในการประชุมประจำปีของสมาคมประสาทวิทยา
ตอนนี้ จากการศึกษาในหนู Chan และเพื่อนร่วมงานของเธอมีคำตอบและแม้แต่คำใบ้ถึงวิธีหยุดการถ่ายทอดความเครียดนี้
นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ส่วนของระบบสืบพันธุ์เพศชายที่เรียกว่า caput epididymis ซึ่งเป็นที่ที่เซลล์อสุจิเจริญเติบโตเต็มที่ นักวิจัยพบว่าการกำจัดเซ็นเซอร์ฮอร์โมนความเครียดที่เรียกว่าตัวรับกลูโคคอร์ติคอยด์หยุดการถ่ายทอดความเครียด เมื่อต้องเผชิญกับกลิ่นนักล่าที่น่าตกใจ ลูกของพ่อหนูที่มีความเครียดเรื้อรังจะผลิตฮอร์โมนความเครียดคอร์ติโคสเตอโรนมากเกินไป แต่พ่อหนูที่ไม่มีตัวรับในหลอดน้ำอสุจิมีลูกหลานที่มีการตอบสนองของฮอร์โมนตามปกติ
งานก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าเซลล์อีพิดิไดมิสปล่อยแพ็กเก็ตขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยอาร์เอ็นเอที่สามารถหลอมรวมเป็นสเปิร์มและเปลี่ยนน้ำหนักบรรทุกทางพันธุกรรมของพวกมัน การทดลองกับเซลล์ในจานเผยให้เห็นว่าการได้รับคอร์ติโคสเตอโรนเรื้อรังเปลี่ยน RNA ในถุงน้ำเหล่านี้ ผลลัพธ์มีคำอธิบายว่าความเครียดสามารถเปลี่ยนสเปิร์มได้อย่างไร โดยการกระตุ้นตัวรับกลูโคคอร์ติคอยด์ ความเครียดจะปรับแต่ง RNA ในถุงน้ำอสุจิ จากนั้นถุงน้ำเหล่านั้นจะส่งเนื้อหาที่เปลี่ยนแปลงไปยังตัวอสุจิและส่งต่อความเครียดไปยังคนรุ่นต่อไป
ถุงน้ำที่คล้ายกันมีอยู่ในน้ำเชื้อของมนุษย์ แม้กระทั่งหลังจากการพุ่งออกมา Chan
และคณะกำลังทดสอบว่ามนุษย์มีอาการคล้ายคลึงกันในถุงน้ำที่บรรจุ RNA หรือไม่ โดยศึกษาตัวอย่างน้ำอสุจิของนักศึกษา ตารางสอบจะถูกใช้เป็นเครื่องบ่งชี้ความเครียด เธอกล่าว
ตลอดทั้งวัน แมงมุมยังคงนิ่งอยู่บนใยของมัน พร้อมที่จะกระโจนเข้าหาอาหารมื้อต่อไปของพวกมัน เวลาเที่ยงวัน นาฬิกาชีวิตที่ถูกตัดทอนของแมงมุมควรจะถูกรีเซ็ต ทำให้เกิดกิจกรรมรอบใหม่ แต่ในเวลากลางวันเหลือ 5-7 ชั่วโมง ช่างทอลูกโลกยังคงไม่ทำงาน เป็นการยากที่จะบอกว่าแมงมุมกำลังพักอยู่จริงหรือไม่ Moore กล่าว นักวิจัยสงสัยว่าแสงอาจชะลอการเริ่มต้นของวัฏจักรชีวิตสั้นอีกในแต่ละวัน ช่วยให้แมงมุมสอดคล้องกับวัฏจักรสิ่งแวดล้อม 24 ชั่วโมง
Sigrid Veasey นักประสาทวิทยาจากโรงเรียนแพทย์ Perelman แห่งมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียกล่าวว่า “วิธีการหรือกลไกระดับโมเลกุลจะน่าสนใจมาก เธออยากรู้ว่าแมงมุมสามารถอยู่ห่างไกลจากช่วง “ปกติ” ได้อย่างไร และยังคงสามารถจับคู่กิจกรรมของแมงมุมกับวัฏจักรแสงและความมืดตลอด 24 ชั่วโมงได้
การระบุความแตกต่างระหว่างนาฬิกาที่มีช่วงเวลาสั้นและปกติในแมงมุมอาจช่วยให้นักวิจัยค้นหาสาเหตุและวิธีที่นาฬิกาชีวิตที่แตกต่างกันเหมาะสมกับความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมของแต่ละสายพันธุ์ Moore กล่าวสล็อตออนไลน์
